Το Ρούμελι Χισάρ (Rumeli Hisar) ή Κάστρο της Ρούμελης βρίσκεται στο στενότερο σημείο του Βοσπόρου, επί της ευρωπαϊκής πλευράς της Κωνσταντινούπολης και ειδικότερα στην περιοχή Σαριγιέρ, κάτω από την περιοχή του παλαιού κολεγίου Ρόμπερτ (σήμερα Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου).
Χτίστηκε το 1452 από τον Σουλτάνο Μωάμεθ Β' τον Πορθητή. Χτίστηκε ακριβώς απέναντι από το Αναντολού Χισάρ, με σκοπό τον έλεγχο των στενών του Βοσπόρου και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1454.
Η κατασκευή του κάστρου έγινε μέσα σε 4 μήνες,μετά την κατάκτηση δύο προγενέστερων βυζαντινών πύργων, οι οποίοι και επεκτάθηκαν, μεταξύ Απριλίου και Αυγούστου του 1452. Πιθανολογείται ότι τα σχέδια ανήκουν στον αρχιτέκτονα Muslihuddin Aga. Η διάταξη του κάστρου έχει τη μορφή ισοσκελούς τριγώνου. Τα εξωτερικά τείχη, πάχους άνω του ενός μέτρου, φθάνουν σε ύψος περίπου 15 μέτρων. Συνολικά υπάρχουν 15 πύργοι, σε μεγάλο, μεσαίο και μικρό μέγεθος καθώς και 5 πύλες.
Ξεχωρίζουν 3 μεγάλοι πύργοι, οι οποίοι έχουν πάρει τα ονόματα τους από τους Βεζίριδες του Σουλτάνου. Αυτοί είναι: ο πύργος του Ζαγανός Πασά στη πλευρά της θάλασσας, ο πύργος του Χαλίλ Πασά στα νοτιοδυτικά και ο πύργος του Σαριτζά Πασά στα βόρεια. Η έκτασή του υπολογίζεται πως φθάνει τα 250 μέτρα μήκος στη διεύθυνση βορρά-νότου, με πλάτος περίπου 50-100 μέτρα, ενώ ο υψηλότερος πύργος του, στο νότιο τμήμα του, φθάνει σε απόσταση 70 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το Ebulfeth Cami κατασκευάστηκε από τον Σουλτάνο στο σημείο που βρισκόταν μια Κινστέρνα (δεξαμενή), στο κέντρο του κάστρου η οποία πιστεύεται ότι προϋπήρχε από τα Βυζαντινά χρόνια.
 |
| η είσοδος της Κινστέρνας |
Το Τζαμί καταστράφηκε από σεισμό το 1509. Ολόκληρο το κτήριο υπέστη σημαντικές ζημιές αλλά επισκευάστηκε αμέσως. Εξάλλου είναι γνωστό ότι το κτήριο ανακαινίσθηκε κατά την περίοδο του Σελίμ Γ' (1789-1807). Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, λειτούργησε ως φυλακή και τελωνειακός σταθμός, ωστόσο σταδιακά εγκαταλείφθηκε. Μέχρι το 19ο αιώνα, διατήρησε τον ισχυρό μουσουλμανικό χαρακτήρα του με πολυάριθμα τεμένη αλλά και μοναστήρια δερβίσηδων. Στη θέση του αναπτύχθηκε χωριό που μάλλον αποτελούσε θερινό θέρετρο για μέλη της οθωμανικής άρχουσας τάξης.
Μια τρίτη αναστήλωση έγινε κατά την περίοδο της δημοκρατίας, μεταξύ του 1953-1958. Οι οικίες του χωριού στο εσωτερικό του κάστρου κατεδαφίστηκαν και αποτελεί προσβάσιμο μουσειακό χώρο. Σε υπαίθριο θέατρο που διαμορφώθηκε στο εσωτερικό του διοργανώνονται σήμερα παραστάσεις κατά τη θερινή περίοδο, στα πλαίσια του Φεστιβάλ της Ιστανμπούλ. Ξεκίνησε να λειτουργεί ως μουσείο το 1961.
Στο κεντρικό χώρο του κάστρου υπάρχει μια ανοιχτή έκθεση με κανόνια των Οθωμανών της περιόδου του 17ου έως τον 19ου αιώνα. Στο κάστρο δεν υπάρχει κάποια κλειστή έκθεση.
Η τιμή του εισιτηρίου είναι μόλις 5 λίρες
η έκθεση με τα κανόνια
