Τουρκική Λογοτεχνία. Αζίζ Νεσίν - Σώπα μη μιλάς

Σήμερα, είπα  να μοιραστώ μαζί σας ένα ποίημα του Αζίζ Νεσίν. Ο Αζίζ Νεσίν από τους πιο γνωστούς λογοτέχνες της Τουρκίας διεθνώς κι ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά της γειτονικής χώρας γεννήθηκε το 1915 στη Χάλκη της Κωνσταντινούπολης.  Ασχολήθηκε με την σάτιρα, ο Αζίζ δεν δίστασε ποτέ να εκφράσει τις απόψεις του και να ασκήσει κριτική στο Τούρκικο κράτος. Ο Αζίζ μαζί με άλλους αριστερούς λογοτέχνες της Τουρκίας φυλακίσθηκαν αλλά ποτέ δεν λάκισαν, έγιναν άξιοι εκπρόσωποι της Τούρκικης λογοτεχνίας, συνεχίζοντας το έργο τους μέσα από τις φυλακές.

Τον Σεπτέμβριο του 1955 συνελήφθη μαζί με άλλους αριστερούς ως υποκινητής του Πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Πόλης. Γρήγορα, η κατηγορία κατέπεσε, αφού ήταν φανερό ότι τα «Σεπτεμβριανά», όπως έμειναν στην ιστορία, τα είχαν οργανώσει οι μηχανισμοί της κυβέρνησης Μεντερές. Την προσωπική του μαρτυρία κατέθεσε στο βιβλίο του «Να κρεμαστούν σαν τα τσαμπιά», το οποίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Καστανιώτη».

Ο Νεσίν, άσκησε κριτική και στον Εβρέν, για την οποία καταδικάστηκε. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα αφιέρωσε στη μάχη κατά του θρησκευτικού φανατισμού και εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους επικριτές του Ισλάμ, για τον λόγο αυτό αποτέλεσε και μεγάλο εχθρό των Ισλαμιστών και επικηρύχτηκε από έναν επιχειρηματία για το ποσό των 100.000 δολαρίων. 

Ο Νεσίν, την δεκαετία του 1990 ξεκίνησε να μεταφράζει ένα από τα απαγορευμένα βιβλία του Ισλάμ, τους "Σατανικούς Στίχους" του Ρούσντι, ο οποίος κατηγορήθηκε σε θάνατο καθώς το βιβλίο αυτό κρίθηκε προσβλητικό προς το Μωάμεθ. 

Στις 2 Ιουλίου του 1993 πλήθος μουσουλμάνων πολιόρκησε και πυρπόλησε το ξενοδοχείο στη πόλη Σίβας της Τουρκίας, κατά την διάρκεια μια πολιτιστικής εκδήλωσης Αλεβιτών την οποία παρακολουθούσε και ο Νεσίν. 37 άτομα βρήκαν θάνατο και η πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ κατηγόρησε τον ίδιο τον Νεσίν ως υπαίτιο καθώς προκάλεσε το πλήθος.

Ο Αζίζ Νεσίν, πέθανε τον Ιούλιο του 1995 από καρδιακή προσβολή σε βιβλιοπωλείο της Σμύρνης την ώρα που υπέγραφε βιβλία. Ο Νεσίν έπασχε από πολλά προβλήματα υγείας. Σύμφωνα με την επιθυμία του τάφηκε χωρίς καμία τελετή μυστικά στην περιοχή του ιδρύματος "Αζίζ Νεσίν"
Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις τόσο στη Τουρκία όσο και στο εξωτερικό, ανάμεσα στα βραβεία που του απονεμήθηκαν ήταν και αυτό της ελληνοτουρκικής φιλίας το "Αντί Ιπεκτσί". Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 30 γλώσσες, μεταξύ αυτών και τα Ελληνικά.

Ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του Νεσίν είναι και το "Σώπα μη μιλάς"

Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κόψ’ τη φωνή σου, σώπασε
κι επιτέλους
αν ο λόγος είναι άργυρος
η σιωπή είναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια, οι πρώτες λέξεις
που άκουσα από παιδί 
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα
μού ‘λεγαν: «σώπα».
Στο σχολείο μού ‘κρυψαν την αλήθεια τη μισή
και μού ‘λεγαν: «εσένα τι σε νοιάζει; σώπα!»
Με φιλούσε το πρώτο αγόρι
που ερωτεύτηκα και μού ‘λεγε:
«κοίτα, μην πεις τίποτα, και…σώπα!»
Κόψ’ τη φωνή σου, μη μιλάς, σώπαινε.
Κι αυτό βάστηξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου, η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στα πεζοδρόμια 
«τι σε νοιάζει, μού ‘λεγαν,
θα βρεις το μπελά σου – τσιμουδιά, σώπα».
Αργότερα φώναζαν οι προϊστάμενοι:
«μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, και σώπα».

Παντρεύτηκα κι έκανα παιδιά και τα ‘μαθα να σωπαίνουν.
Ο άντρας μου ήταν τίμιος κι εργατικός
κι ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή που του έλεγε «σώπα».
Στα χρόνια τα δίσεχτα οι γείτονες με συμβούλευαν:
«μην ανακατεύεσαι, πες πως δεν είδες τίποτα και σώπα».
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμία ζηλευτή 
μας ένωνε όμως το «σώπα».

Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι κι οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «σώπα»,
και μαζευτήκαμε πολλοί,
μια πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη
αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά και φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα
κι όλα πολύ εύκολα, μόνο με το «σώπα».
Μεγάλη τέχνη αυτή, το «σώπα».
Μάθε το στα παιδιά σου, στη γυναίκα σου, στην πεθερά σου
κι αν νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις, ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και κάν’ την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα.
Πέταχ ‘την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο απ’ τη στιγμή
που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα ‘χεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δεν θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου
και θα γλιτώσεις απ’ το βραχνά
να μιλάς χωρίς να μιλάς
να λες «έχετε δίκιο, είμαι με ‘σας».

Αχ, πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς 
και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ’ την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια. Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις 
κόψε τη γλώσσα σου.

Για να ‘σαι τουλάχιστον σωστός 
στα σχέδια και τα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς
κρατώ τη γλώσσα μου
γιατί νομίζω πως θα ‘ρθει η στιγμή
που δε θ’ αντέξω
και θα ξεσπάσω και δε θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω μ’ έναν φθόγγο
μ’ έναν ψίθυρο μ’ ένα τραύλισμα με μια κραυγή

που θα μου λέει: ΜΙΛΑ !

Η Μαριέτα Ριάλδη απαγγέλλει το ποίημα "σώπα μη μιλάς".

Τούρκικη Γλώσσα και Λογοτεχνία. Σαμπαχατίν Αλί, η ζωή και το άδικο τέλους του Τούρκου κομμουνιστή ποιητή.

Ο Σαμπαχατίν Αλί, για τους περισσότερους από εμάς είναι παντελώς άγνωστος, αλλά αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους εκφραστές τις "ταξικής λογοτεχνίας" της Τουρκίας.  Ο Σαμπαχατίν γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1907 στο σημερινό Αρντίνο της Βουλγαρίας, το οποίο τότε ανήκε στο σαντζάκι της Κομοτηνής. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Πόλη εργάστηκε ως δάσκαλος. Εξ αιτίας αυτού κέρδισε μια υποτροφία από το υπουργείο παιδείας της Τουρκίας και πήγε για σπουδές στη Γερμανία όπου και παρέμεινε από το 1928 έως το 1930, εκεί έμαθε Γερμανικά και όταν γύρισε στην Τουρκία δίδαξε Γερμανικά σε λύκεια στο Αϊδίνιο και στο Ικόνιο. 

Κατά τη παρουσία του στο Ικόνιο ο Αλί έγραψε ένα ποίημα στο οποίο ασκούσε κριτική στην πολιτική του Ατατούρκ και οι αρχές τον συνέλαβαν και φυλακίσθηκε για ένα χρόνο καθώς το 1933 αφέθηκε ελεύθερος εξαιτίας της αμνηστίας που χορηγήθηκε για τον εορτασμό τον 10 χρόνων από την ίδρυση της Τούρκικης Δημοκρατίας.

το κελί του Αλί στη Σινόπη

 Τα επόμενα χρόνια ο Αλί θα μείνει άνεργος καθώς δεν θα καταφέρει να επανακτήσει την άδεια διδασκαλίας του. Ωστόσο γράφοντας ένα ποίημα υποταγής στον Ατατούρκ, διορίζεται στο υπουργείο παιδείας, όμως θα φυλακισθεί ξανά και θα αφεθεί ελεύθερος το 1944.

Μαζί με τον Αζίζ Νεσίν και τον Ριφάτ Ιλγκάζ (επίσης ποιητές της ταξικής ποίησης) κυκλοφόρησαν μια εφημερίδα, την "Μάρκο Πασά", η εφημερίδα εκδόθηκε από τις 25 Νοεμβρίου του 1946 έως και τις 19 Μαΐου του 1947. Η εφημερίδα ήταν εβδομαδιαία και έβγαινε κάθε παρασκευή, συνολικά κυκλοφόρησαν 22 φύλα. Η εφημερίδα δέχθηκε αρκετές μηνύσεις εξαιτίας του σαρκαστικού χαρακτήρα της. Μετά το κλείσιμο της εφημερίδας, λόγω των μηνύσεων, η εφημερίδα εκδόθηκε και με άλλα ονόματα.

πρωτοσέλιδο της εφημερίδας

Ο Μάρκο Πασάς ή Μάρκος Αποστολίδης - Πιτσιπιός (το πραγματικό του όνομα) ήταν ένας Ρωμιός γιατρός του Οθωμανικού κράτους. 

Μετά την απελευθέρωση του ο Αλί θέλησε να περάσει στην Βουλγαρία εξαιτίας τον οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε, ωστόσο δεν του δόθηκε διαβατήριο και αποφάσισε να διαφύγει στη Βουλγαρία, όπου και δολοφονήθηκε στα σύνορα στο Κιρκλαρέλι. Πιθανολογείτε ότι τον δολοφόνησε ο οδηγός του, Αλί Ερτεκίν, ο οποίος δούλευε ως πράκτορας στη μυστική αστυνομία και τον δολοφόνησε τον Αλί εξαιτίας των πολιτικών του πεποιθήσεων. Το τέλος για τον Σαμπαχατίν Αλί γράφτηκε στις 2 Απριλίου του 1948. 

Στα έργα του ο Τούρκος, ο Έλληνας και ο Αρμένιος ζουν αρμονικά και χαράζουν το δρόμο της εργατικής επανάστασης, και ότι αντίπαλοι είναι οι τσιφλικάδες που ελέγχουν το κράτος και το πλούτο. Οι μόνες διαφορές που υπάρχουν είναι οι ταξικές και όχι οι θρησκευτικές, φυλετικές κ.α.. Επηρεάστηκε αρκετά από τον Μαγιακόφσκι. 

Τι ψήφισαν οι Τούρκοι υπήκοοι στην Ελλάδα. Αποτελέσματα Προεδρικών εκλογών.

Οι Τούρκοι υπήκοοι στην Ελλάδα επέλεξαν την αποχή στις προεδρικές εκλογές της Τουρκίας. Για πρώτη φορά δόθηκε το δικαίωμα ψήφου στο Τούρκικο λαό για την εκλογή Προέδρου και στην Ελλάδα οι Τούρκοι υπήκοοι επέλεξαν με 44,4 % τον Ιχσάνογλου ενώ ο Ερντογάν συγκέντρωσε 43,95%. Ο Κούρδος υποψήφιος Σελαχατίν Ντεμιρτάς συγκέντρωσε 11,60%. Οι εκλογές διεξήχθησαν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή και Ρόδο. Σε Αθήνα λ\και Θεσσαλονίκη νικητής αναδείχθηκε ο Ιχσάνογλου ενώ σε Ρόδο και Κομοτηνή ο Ερντογάν έκοψε αυτός πρώτος το νήμα. Στη Ρόδο καταγράφηκε η μεγαλύτερη συμμετοχή.

 Αναλυτικά τα αποτελέσματα

Αθήνα

1.		Recep Tayyip ERDOĞAN	% 39,22	80
2.		Selahattin DEMİRTAŞ	% 15,20	31
3.		Ekmeleddin İHSANOĞLU	% 45,59	93

Θεσσαλονίκη

1.		Recep Tayyip ERDOĞAN	% 22,92	11
2.		Selahattin DEMİRTAŞ	% 6,25	3
3.		Ekmeleddin İHSANOĞLU	% 70,83	34

Κομοτηνή

			Oy Oranı	Toplam Oy
1.		Recep Tayyip ERDOĞAN	% 70,73	29
2.		Selahattin DEMİRTAŞ	% 0,00	0
3.		Ekmeleddin İHSANOĞLU	% 29,27	12

Ρόδος

			Oy Oranı	Toplam Oy
1.		Recep Tayyip ERDOĞAN	% 51,79	58
2.		Selahattin DEMİRTAŞ	% 11,61	13
3.		Ekmeleddin İHSANOĞLU	% 36,61	41

Πηγή http://secim.haberler.com/

προεδρικές εκλογές

Μια ιστορική διαδικασία ξεκίνησε σήμερα στη Τουρκία...για πρώτη φορά στην ιστορία του ο τούρκικος λαός θα αποφασίσει αυτός για την εκλογή νέου προέδρου στη χώρα. Μέσα από μια μακρά περίοδο γενικών συγκρούσεων σε όλη τη χώρα..αυτές οι εκλογές και η μετεκλογική περίοδος θα αφήσουν το στίγμα τους στην ιστορία της Τουρκίας. Ήδη ο Ερτογαν οραματίζεται να βρίσκεται στην προεδρία της χώρας μέχρι το 2023.. όταν και η Τουρκία θα συμπληρώσει 100 χρόνια από την ίδρυση της από τον Κεμάλ Ατατούρκ. Σκοπός του ίδιου είναι κερδίσει τις σημερινές εκλογές από τον πρώτο γύρο ,εχοντας πάντα το μυαλό τους στις συνταγματικές μετταρυθμήσεις που θέλει να περάσει. Ωστώσο οι μετεκλογικές διαδικασίες θα είναι και αυτές σημαντικές καθώς ο Ερντογάν αν εκλεγεί θα πρέπει να παραιτηθεί από το αξίωμα του προθυπουργου και του αρχηγού του κόμματος, επομένως θα ξεκινήσει μια μεγάλη διαμάχη στις τάξεις του κόμματος για την διαδοχή. Επομένως αναμένουμε σήμερα το βράδυ τα αποτελέσματα.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟ ΧΙΤΖΑΖ ( από την Ελληνική σελίδα του trt)

Ένα νοσταλγικό ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις σιδηροδρομικές γραμμές της Χιτζάζ(Αραβική Χερσόνησος) που κατασκευάστηκε στην πρωτεύουσα της Ιορδανίας Αμμάν, το 1900 με την εντολή του Σουλτάνου Abdulhamit του ΄Β.

Το ταξίδι που ξεκίνησε από το Αμμάν με το ιστορικό ατμοκίνητο τρένο έλαβε τέλος στα βόρεια της Ιορδανίας.

Στο νοσταλγικό αυτό ταξίδι που πραγματοποιήθηκε με τις συμβολές της Πρεσβείας της Τουρκίας στο Αμμάν και του Πολιτιστικού Κέντρου Yunus Emre συμμετείχαν Τούρκοι πολίτες που ζουν στην Ιορδανία.

Η σιδηροδρομική γραμμή Χιτζάς που κατασκευάστηκε μεταξύ της Μεδίνας και της Δαμασκού ήταν ένα σχέδιο που είχε αναπτυχθεί έτσι ώστε οι προσκυνητές να μπορούν να ταξιδέψουν με ασφάλεια.

Ενώ στις ημέρες μας αυτή η σιδηροδρομική γραμμή που βρίσκεται στην Ιορδανία χρησιμοποιείται συμβολικά.

Σύντομα το Τουρκική Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού TİKA, θα ανακαινίσει τον σιδηροδρομικό σταθμό Αμμάν-Χιτζάζ και θα το μετατρέψει σε μουσείο.

Η γραμμή αυτή που σήμερα δεν λειτουργεί, μέχρι το 2010 χρησιμοποιούνταν για μεταφορά τροφίμων στη Συρία.

Αλλά η επικοινωνία στη γραμμή διακόπηκε τελείως μετά από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ TRT

Τούρκικη Λογοτεχνία. Ναζίμ Χικμέτ, γράμμα προς τον ελληνικό λαό.

Ο Ρ.Σ. της Βαρσοβίας μετέδωσε γράμμα που απηύθυνε ο μεγάλος Τούρκος ποιητής και μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης Ναζίμ Χικμέτ προς τον Ελληνικό λαό. Στο γράμμα του ο Ναζίμ Χικμέτ ανάμεσα στ' άλλα λέει:

Αδέλφια έλληνες,

Υπάρχουν δυό Τουρκίες και δυο Ελλάδες. Η αληθινή και η ψεύτικη. Η ανεξάρτητη και η δουλική. Η μια είναι η Ελλάδα του Μπελογιάννη και των χιλιάδων ελλήνων πατριωτών που υποφέρουν στις φυλακές. Η πατρίδα του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η γνήσια Ελλάδα. Είναι η Τουρκία με τους χιλιάδες τούρκους πατριώτες, που σαπίζουν στα μπουντρούμια. Η Τουρκία του τούρκικου λαού. Αυτή είναι η γνήσια Τουρκία.

Υπάρχουν και η Τουρκία και η Ελλάδα του Μεντερές και του Πλαστήρα. Είναι οι επίσημες, όχι οι πραγματικές. Είναι αυτές που με τους ελάχιστους υποστηριχτές τους, ξεπούλησαν και τις δυό χώρες στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Τώρα τελευταία, κάτω απ' τις αμερικάνικες ευλογίες, ο Μεντερές και ο Πλαστήρας έσφιξαν τα χέρια στην Αθήνα. Τα ματωβαμμένα χέρια τους, που στέλνουν τούρκους και έλληνες στρατιώτες στην Κορέα. Τα ματωβαμμένα χέρια τους που ετοιμάζουν νέο πόλεμο. Έβγαλαν και επίσημο ανακοινωθέν και μίλησαν για ελληνοτουρκική φιλία. Τη φιλία αυτή την καταλαβαίνουμε όλοι.

Να χτυπούν μαζί τους αγωνιστές του τούρκικου και ελληνικού λαού, που παλεύουν για την ανεξαρτησία, ειρήνη και ελευθερία. Να αλέσουν στον ίδιο αμερικάνικο κρεατόμυλο, παιδιά του ελληνικού και του τούρκικου λαού. Να υποχρεώσουν το λαό της Τουρκίας και της Ελλάδας, να σκύβει το κεφάλι και να προσκυνάει τα αφεντικά τους και τα αφεντικά των αφεντικών τους.

Όμως οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας, δίνουν πέρα για πέρα διαφορετικό νόημα στην ελληνο-τουρκική φιλία. Γι' αυτούς η φιλία σημαίνει κοινό αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας τους. Για την εθνική ανεξαρτησία, για την ευτυχία, για να μπορούν να γεύονται πλάι πλάι στο αδελφικό τραπέζι της φιλίας το ψωμί και τις ελιές του τόπου τους.

Ο τούρκικος και ο ελληνικός λαός, θέλει να στείλει στο διάβολο τους ξένους καταχτητές. Τους εμπειρογνώμονες για τα βασανιστήρια, και τους εμπειρογνώμονες για την οικονομική καταστροφή.

Στις καρδιές του τούρκικου και του ελληνικού λαού, υπάρχουν τα ίδια αισθήματα. Αγάπη στις πατρίδες τους, αγάπη στη Σ.Ε., τις Λ. Δημοκρατίες, τη Μεγάλη Λαϊκή Κίνα. Κάθε εξαρτημένο και μισοεξαρτημένο λαό, που αγωνίζεται για την εθνική ανεξαρτησία. Αγάπη για το Κορεάτικο λαό. Αγάπη για τους τίμιους αμερικανούς. Αυτή τη σημασία έχει η φιλία ανάμεσα στον τούρκικο και τον ελληνικό λαό.

Φίλοι μου έλληνες.

Πρέπει ν' αγωνιστούμε μαζί, χέρι με χέρι για την εθνική ανεξαρτησία των χωρών μας, για τη δημοκρατία ενάντια σε κάθε εκδήλωση φασισμού, ενάντια στους ιμπεριαλιστές. Έτσι η φιλία μας θα γίνεται μέρα με τη μέρα πιο ισχυρή.

Σαν εκπρόσωπος του λαού μου, μπορώ να σας πω, ότι ο τούρκικος λαός αγαπάει τον ελληνικό λαό και νοιώθει θαυμασμό, για τα ηρωικά του κατορθώματα. Μπορώ να σας πω, ότι οι τούρκοι αγωνιστές μάθαιναν ακόμα και μέσα στη φυλακή, τα νέα από τους απελευθερωτικούς αγώνες του λαού και του λαϊκού σας στρατού. Μπορώ να σας πω, ο,τι παρακολουθούσαν τα γεγονότα στην Ελλάδα με δάκρυα στα μάτια. Ο τούρκικος λαός ήταν στο πλευρό του ελληνικού λαού, στις τραγικές και ηρωικές αυτές μέρες και θα είναι και στο μέλλον πάντα στο πλευρό του.

Αδέλφια μου Έλληνες.

Εδώ και δέκα μέρες βρίσκομαι στην Ουγγαρία. Η Ουγγαρία είναι μια απ' αυτές τις θαυμάσιες χώρες που μεσ' τη λεύτερη και ειρηνική ζωή χτίζουν την ευτυχία τους. Σ' αυτό το ανεξάρτητο και αυτοκυβερνούμενο κράτος, κανείς δεν κάνει προπαγάνδα για πόλεμο.

Επισκέφθηκα μια θαυμάσια κατασκήνωση πιονέρων στην Βουδαπέστη, όπου βρήκα επίσης και ελληνόπουλα. Όλα ήταν ροδοκόκκινα σαν τα μήλα της πατρίδας μας. Πάιζαν, τρέχαν, τραγουδούσαν και μάθαιναν μαζί με τα αδελφάκια τους τα ουγγαρεζόπουλα. Όταν περνούσαμε από μπροστά τους ένα μικρο κοριτσάκι ρίχτηκε στο λαιμό μου, και φώναξε ζωηρά : «Να φτιάσετε τέτοιες κατασκηνώσεις, όσο μπορείτε γρήγορα και για τα αδέλφια μας στην Ελλάδα και την Τουρκία.» Δάκρυσα και της έδωσα την υπόσχεση ότι οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας, θα γίνουν γρήγορα ανεξάρτητοι και ελεύθεροι.

Φίλοι μου

Σας μιλώ σαν ένας τίμιος άνθρωπος, σαν φίλος, σαν ποιητής του λαού μου, σαν ένας πατέρας, και σας λέω, ότι τα παιδιά που ζούνε εδώ στη Ουγγαρία ζούνε κάτω από τις καλλίτερες συνθήκες. Είναι όλα γερά. Δεν κόβουν τους δεσμούς τους με το λαό τους. Μιλούν όλα θαυμάσια ελληνικά. Ο λαός της Ουγγαρίας τους παραστέκεται στοργικά. Όλα αυτά ζητούν από σας, να λευτερώσετε την Ελλάδα από τα νύχια των ιμπεριαλιστών και φασιστών. Να φτιάσετε μια ανεξάρτητη, λεύτερη, ευτυχισμένη Ελλάδα. Έτσι τα παιδιά του λαού θάχουν δικαίωμα στο γέλιο και στη χαρά.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, 19.08.1952

Ποια είναι η Μιχριμάχ;

Απόσπασμα από το κείμενο για το τέμενος της Μιχριμάχ στο Edirnekapı.

Ποια είναι η Μιχριμάχ

 Η Μιχριμάχ, ήταν η μοναχοκόρη του Σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή και της Σουλτάνας Χουρρέμ. Σε ηλικία 17 χρονών, παντρεύτηκε τον Ρουστέμ Πασά, Μεγάλο Βεζίρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεξί χέρι της Χουρρέμ, της οποίας επιλογή ήταν ο Ρουστέμ. Ωστόσο η καρδιά της Χουρρέμ ανήκε σε άλλον, τον Μιμάρ Σινάν. Ο Σινάν, με τη  σειρά του αγαπούσε πολύ της Μιχριμάχ και ενώ ήταν στις οικοδομές στη Προύσα, αποφάσισε να επιστρέψει στην Πόλη και να ζητήσει σε γάμο της Μιχριμάχ από τον πατέρα του, ο οποίος ον εκτιμούσε ιδιαίτερα εξαιτίας και των ικανοτήτων του αλλά και της ιδιαίτερης συμβολής του στη μάχη της Ουγγαρίας.

Ο Σουλεϊμάν, όμως αφού σκέφτηκε της πρόταση του Σινάν, επηρεαζόμενος από την Χουρρέμ αποφάσισε να την παντρέψει με τον Ρουστέμ. Κάτι το οποίο επηρέασε αρκετά τον Σινάν, ο οποίος από τότε ασχολήθηκε μόνο με την τέχνη του και ιδιαίτερα με την κατασκευή του τεμένους στο Ουσκουντάρ, το οποίο του είχε αναθέσει η ίδια η Μιχριμάχ (αφορμή για την γνωριμία τους ).

Αντίθετα η Μιχριμάχ ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική, ενθάρρυνε τον πατέρα της για να συνεχίσει τις εκστρατείες του και ιδιαίτερα αυτή της Μάλτας και ξεκίνησε να ταξιδεύει μαζί του. Ανέθεσε στον Σινάν τη κατασκευή ενός τεμένους για την ίδια. Μεά το θάνατο του Σουλεϊμάν, η Μιχριμάχ έγινε Βαλιντέ Σουλτάνα του μικρότερου αδελφού της Σελίμ, τον οποίο είχε ενισχύσει ιδιαίτερα στην προσπάθεια του να επικρατήσει απέναντι στα άλλα αδέρφια της.