Μήνυμα του Χικμέτ προς τον ελληνικό λαό κατά διάρκεια της δίκης του Νίκου Μπελογιάννη.

"Φίλοι κι αδέλφια της ψυχής μου. Εσείς που πέσατε στις φυλακές και στα νησιά της κόλασης, που σας κρατάν αλυσωμένους μες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης γιατί πολεμάτε για την ανεξαρτησία, το ψωμί και τη λευτεριά του ελληνικού λαού, δεχτείτε την αγάπη και τον θαυμασμό μου.
Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας έχουνε τους ίδιους θανάσιμα μισητούς εχθρούς: τον αγγλοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους λακέδες του.
Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας, φιλιωμένοι ο ένας με τον άλλο, με τη βοήθεια των φιλειρηνικών λαών όλου του κόσμου, θα τσακίσουνε στο τέλος αυτούς τους εχθρούς τους. Αυτό το πιστεύω. Ο δικός σας ένδοξος αγώνας είναι μια από τις πιο λαμπρές αποδείξεις ότι θα νικήσει η υπόθεση της ειρήνης, του ψωμιού και της λευτεριάς.
Σας σφίγγω όλους μ' αγάπη στην αγκαλιά μου."

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ 10/8/1951 Βερολίνο

Η προϊσλαμική Τούρκικη λογοτεχνία και η ιστορία της Μουλάν.

Όλοι μας έχουμε δει ή έστω έχουμε ακούσει για την Μουλάν,

Η προϊσλαμική Τούρκικη λογοτεχνία δημιουργήθηκε στην κεντρική Ασία, χώρος δράσης των πρώτων Τούρκικων φύλλων. Χρονικά δεν έχει γίνει γνωστό το πότε τοποθετείται αλλά εκτείνεται μέχρι τον 10ο αιώνα όταν και οι Τούρκοι ασπάζονται το Ισλάμ. Η προϊσλαμική λογοτεχνία χωρίζεται σε δυο μέρη. 

• Λογοτεχνία του προφορικού λόγου.
• Λογοτεχνία του γραπτού λόγου.

Η λογοτεχνία του προφορικού λόγου, με την οποία και θα ασχοληθούμε την δημιούργησαν οι Τούρκοι πριν ανακαλυφθεί η γραφή και μεταδόθηκαν στις επόμενες γενιές στόμα με στόμα. Κεντρικό ρόλο παίζουν οι θρησκευτικές τελετές. Οι κατηγορίες των ποιημάτων είναι:

1. Τα επικά ποιήματα Ντεστάν.
2. Σάγκου, τα οποία είναι θρηνητικά τραγούδια για νεκρό, μοιρολόγια τα οποία θεωρούνται από τα παλαιότερα ποιητικά είδη της Τούρκικης λογοτεχνίας.
3. Τα τραγούδια Κοσούκ, που αναφέρονται σε πολέμους, ηρωισμούς, στη φύση και στον έρωτα.
4. Τα Σαβ, που πρόκειται για κάποιες παροιμίες (διδακτικά αποφθέγματα).

Αρκετά ποιήματα  σώζονται από το Ντιβανού Λουγκατι΄τ Τούρκ του Κασγκαρλή Μαχμούτ του 11ου αιώνα. Το οποίο είχε μορφή λεξικού. Από εδώ παίρνουμε και τα πρώτα δείγματα της προφορικής παράδοσης. 

χάρτης μέσα από το  Ντιβανού Λουγκατι΄τ Τούρκ 

Τα περισσότερα Τούρκικα ποιήματα έγιναν γνωστά από Κινέζικες πηγές. Οι πηγές αυτές κάνουν λόγο για ένα σύνολο ποιημάτων 66 τραγουδιών από την περιοχή της βόρειας Κίνας, η οποία βρισκόταν κάτω από την κυριαρχία των Τούρκων. Από αυτά γνωστά είναι μόνο τα 24 τα οποία ήταν δείγματα στρατιωτικής μουσικής. 

Η ιστορία της Μουλάν

 Ανάμεσα στα 24 τραγούδια που αναφέραμε πιο πάνω, ξεχωρίζει το "τραγούδι της Μουλάν". Για όσους αναρωτιέστε πρόκειται για την γνωστή Μουλάν, η ιστορία της οποίας έγινε γνωστή μέσα από την απόδοση της σε κινούμενα σχέδια το 1998. Όπως αναφέρεται και στο τραγούδι πρόκειται για μια κοπέλα η οποία αποφάσισε να στρατολογηθεί καθώς δεν είχε μεγαλύτερο αδελφό  με αποτέλεσμα να πάει η ίδια στον πόλεμο, ο οποίος τελείωσε αίσια και η Μουλάν γύρισε σπίτι της.

Ένα κομμάτι από το τραγούδι στα μεταφρασμένο Ελληνικά.

Έβγαλε τα ρούχα του πολέμου,

Φόρεσε τα ρούχα των παλιών της χρόνων,

Χτένισε τα όμορφα μαλλιά της πλάι στο παράθυρο.

Μπροστά στον καθρέφτη έβαλε ένα τριαντάφυλλο στο κεφάλι της.

από την ταινία κινουμένων σχεδίων

Ήταν 10 Νοέμβρη...

Ήταν 10 Νοεμβρίου του 1938 και ώρα 9:05 το πρωί. Τα ρολόγια σταμάτησαν, ο Πατέρας των Τούρκων είχε μόλις απεβιώσει. Στο παλάτι Ντολμά Μπαχτσέ στην Ευρωπαϊκή πλευρά της Πόλης ο Κεμάλ Ατατούρκ άφησε την τελευταία του πνοή από κίρρωση του ήπατος. Κηδεύτηκε με λαμπρές τιμές, 17 χώρες έστειλαν ειδικούς αντιπροσώπους για να παρακολουθήσουν την κηδεία του. Είναι θαμμένος στο Ανίτκαμπιρ, μαυσωλείο που κατασκευάστηκε ειδικά για αυτόν στην Άγκυρα,σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Emin Onat και το Orhan Arda, που κέρδισαν τον διαγωνισμό της τουρκικής κυβέρνησης το 1941 για ένα «μνημειακό μαυσωλείο» για τον Aτατουρκ, με συνολικά 45 διεθνείς προτάσεις. 

Το μαυσωλείο Ανίτκαμπιρ

Wilhelm Radloff, ο ιδρυτής της Τουρκολογίας.

O Ρώσος επιστήμονας (γεννημένος στη Γερμανία) Wilhelm Radloff (1837-1918), θεωρήθηκε δίκαια ως ο ιδρυτής της Τουρκολογίας και η επιστήμη αυτή χάραξε μια ξεχωριστή γραμμή και πορεία. Μέχρι πριν τις μελέτες του Radloff υπήρχε μεγάλο κενό στην μελέτη σχετικά με την ιστορία των Τούρκων.

Τουρκική Λογοτεχνία. Αζίζ Νεσίν - Σώπα μη μιλάς

Σήμερα, είπα  να μοιραστώ μαζί σας ένα ποίημα του Αζίζ Νεσίν. Ο Αζίζ Νεσίν από τους πιο γνωστούς λογοτέχνες της Τουρκίας διεθνώς κι ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά της γειτονικής χώρας γεννήθηκε το 1915 στη Χάλκη της Κωνσταντινούπολης.  Ασχολήθηκε με την σάτιρα, ο Αζίζ δεν δίστασε ποτέ να εκφράσει τις απόψεις του και να ασκήσει κριτική στο Τούρκικο κράτος. Ο Αζίζ μαζί με άλλους αριστερούς λογοτέχνες της Τουρκίας φυλακίσθηκαν αλλά ποτέ δεν λάκισαν, έγιναν άξιοι εκπρόσωποι της Τούρκικης λογοτεχνίας, συνεχίζοντας το έργο τους μέσα από τις φυλακές.

Τον Σεπτέμβριο του 1955 συνελήφθη μαζί με άλλους αριστερούς ως υποκινητής του Πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Πόλης. Γρήγορα, η κατηγορία κατέπεσε, αφού ήταν φανερό ότι τα «Σεπτεμβριανά», όπως έμειναν στην ιστορία, τα είχαν οργανώσει οι μηχανισμοί της κυβέρνησης Μεντερές. Την προσωπική του μαρτυρία κατέθεσε στο βιβλίο του «Να κρεμαστούν σαν τα τσαμπιά», το οποίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Καστανιώτη».

Ο Νεσίν, άσκησε κριτική και στον Εβρέν, για την οποία καταδικάστηκε. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα αφιέρωσε στη μάχη κατά του θρησκευτικού φανατισμού και εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους επικριτές του Ισλάμ, για τον λόγο αυτό αποτέλεσε και μεγάλο εχθρό των Ισλαμιστών και επικηρύχτηκε από έναν επιχειρηματία για το ποσό των 100.000 δολαρίων. 

Ο Νεσίν, την δεκαετία του 1990 ξεκίνησε να μεταφράζει ένα από τα απαγορευμένα βιβλία του Ισλάμ, τους "Σατανικούς Στίχους" του Ρούσντι, ο οποίος κατηγορήθηκε σε θάνατο καθώς το βιβλίο αυτό κρίθηκε προσβλητικό προς το Μωάμεθ. 

Στις 2 Ιουλίου του 1993 πλήθος μουσουλμάνων πολιόρκησε και πυρπόλησε το ξενοδοχείο στη πόλη Σίβας της Τουρκίας, κατά την διάρκεια μια πολιτιστικής εκδήλωσης Αλεβιτών την οποία παρακολουθούσε και ο Νεσίν. 37 άτομα βρήκαν θάνατο και η πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ κατηγόρησε τον ίδιο τον Νεσίν ως υπαίτιο καθώς προκάλεσε το πλήθος.

Ο Αζίζ Νεσίν, πέθανε τον Ιούλιο του 1995 από καρδιακή προσβολή σε βιβλιοπωλείο της Σμύρνης την ώρα που υπέγραφε βιβλία. Ο Νεσίν έπασχε από πολλά προβλήματα υγείας. Σύμφωνα με την επιθυμία του τάφηκε χωρίς καμία τελετή μυστικά στην περιοχή του ιδρύματος "Αζίζ Νεσίν"
Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις τόσο στη Τουρκία όσο και στο εξωτερικό, ανάμεσα στα βραβεία που του απονεμήθηκαν ήταν και αυτό της ελληνοτουρκικής φιλίας το "Αντί Ιπεκτσί". Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 30 γλώσσες, μεταξύ αυτών και τα Ελληνικά.

Ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του Νεσίν είναι και το "Σώπα μη μιλάς"

Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κόψ’ τη φωνή σου, σώπασε
κι επιτέλους
αν ο λόγος είναι άργυρος
η σιωπή είναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια, οι πρώτες λέξεις
που άκουσα από παιδί 
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα
μού ‘λεγαν: «σώπα».
Στο σχολείο μού ‘κρυψαν την αλήθεια τη μισή
και μού ‘λεγαν: «εσένα τι σε νοιάζει; σώπα!»
Με φιλούσε το πρώτο αγόρι
που ερωτεύτηκα και μού ‘λεγε:
«κοίτα, μην πεις τίποτα, και…σώπα!»
Κόψ’ τη φωνή σου, μη μιλάς, σώπαινε.
Κι αυτό βάστηξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου, η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στα πεζοδρόμια 
«τι σε νοιάζει, μού ‘λεγαν,
θα βρεις το μπελά σου – τσιμουδιά, σώπα».
Αργότερα φώναζαν οι προϊστάμενοι:
«μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, και σώπα».

Παντρεύτηκα κι έκανα παιδιά και τα ‘μαθα να σωπαίνουν.
Ο άντρας μου ήταν τίμιος κι εργατικός
κι ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή που του έλεγε «σώπα».
Στα χρόνια τα δίσεχτα οι γείτονες με συμβούλευαν:
«μην ανακατεύεσαι, πες πως δεν είδες τίποτα και σώπα».
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμία ζηλευτή 
μας ένωνε όμως το «σώπα».

Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι κι οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «σώπα»,
και μαζευτήκαμε πολλοί,
μια πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη
αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά και φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα
κι όλα πολύ εύκολα, μόνο με το «σώπα».
Μεγάλη τέχνη αυτή, το «σώπα».
Μάθε το στα παιδιά σου, στη γυναίκα σου, στην πεθερά σου
κι αν νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις, ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και κάν’ την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα.
Πέταχ ‘την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο απ’ τη στιγμή
που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα ‘χεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δεν θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου
και θα γλιτώσεις απ’ το βραχνά
να μιλάς χωρίς να μιλάς
να λες «έχετε δίκιο, είμαι με ‘σας».

Αχ, πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς 
και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ’ την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια. Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις 
κόψε τη γλώσσα σου.

Για να ‘σαι τουλάχιστον σωστός 
στα σχέδια και τα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς
κρατώ τη γλώσσα μου
γιατί νομίζω πως θα ‘ρθει η στιγμή
που δε θ’ αντέξω
και θα ξεσπάσω και δε θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω μ’ έναν φθόγγο
μ’ έναν ψίθυρο μ’ ένα τραύλισμα με μια κραυγή

που θα μου λέει: ΜΙΛΑ !

Η Μαριέτα Ριάλδη απαγγέλλει το ποίημα "σώπα μη μιλάς".

Τούρκικη Γλώσσα και Λογοτεχνία. Σαμπαχατίν Αλί, η ζωή και το άδικο τέλους του Τούρκου κομμουνιστή ποιητή.

Ο Σαμπαχατίν Αλί, για τους περισσότερους από εμάς είναι παντελώς άγνωστος, αλλά αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους εκφραστές τις "ταξικής λογοτεχνίας" της Τουρκίας.  Ο Σαμπαχατίν γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1907 στο σημερινό Αρντίνο της Βουλγαρίας, το οποίο τότε ανήκε στο σαντζάκι της Κομοτηνής. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Πόλη εργάστηκε ως δάσκαλος. Εξ αιτίας αυτού κέρδισε μια υποτροφία από το υπουργείο παιδείας της Τουρκίας και πήγε για σπουδές στη Γερμανία όπου και παρέμεινε από το 1928 έως το 1930, εκεί έμαθε Γερμανικά και όταν γύρισε στην Τουρκία δίδαξε Γερμανικά σε λύκεια στο Αϊδίνιο και στο Ικόνιο. 

Κατά τη παρουσία του στο Ικόνιο ο Αλί έγραψε ένα ποίημα στο οποίο ασκούσε κριτική στην πολιτική του Ατατούρκ και οι αρχές τον συνέλαβαν και φυλακίσθηκε για ένα χρόνο καθώς το 1933 αφέθηκε ελεύθερος εξαιτίας της αμνηστίας που χορηγήθηκε για τον εορτασμό τον 10 χρόνων από την ίδρυση της Τούρκικης Δημοκρατίας.

το κελί του Αλί στη Σινόπη

 Τα επόμενα χρόνια ο Αλί θα μείνει άνεργος καθώς δεν θα καταφέρει να επανακτήσει την άδεια διδασκαλίας του. Ωστόσο γράφοντας ένα ποίημα υποταγής στον Ατατούρκ, διορίζεται στο υπουργείο παιδείας, όμως θα φυλακισθεί ξανά και θα αφεθεί ελεύθερος το 1944.

Μαζί με τον Αζίζ Νεσίν και τον Ριφάτ Ιλγκάζ (επίσης ποιητές της ταξικής ποίησης) κυκλοφόρησαν μια εφημερίδα, την "Μάρκο Πασά", η εφημερίδα εκδόθηκε από τις 25 Νοεμβρίου του 1946 έως και τις 19 Μαΐου του 1947. Η εφημερίδα ήταν εβδομαδιαία και έβγαινε κάθε παρασκευή, συνολικά κυκλοφόρησαν 22 φύλα. Η εφημερίδα δέχθηκε αρκετές μηνύσεις εξαιτίας του σαρκαστικού χαρακτήρα της. Μετά το κλείσιμο της εφημερίδας, λόγω των μηνύσεων, η εφημερίδα εκδόθηκε και με άλλα ονόματα.

πρωτοσέλιδο της εφημερίδας

Ο Μάρκο Πασάς ή Μάρκος Αποστολίδης - Πιτσιπιός (το πραγματικό του όνομα) ήταν ένας Ρωμιός γιατρός του Οθωμανικού κράτους. 

Μετά την απελευθέρωση του ο Αλί θέλησε να περάσει στην Βουλγαρία εξαιτίας τον οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε, ωστόσο δεν του δόθηκε διαβατήριο και αποφάσισε να διαφύγει στη Βουλγαρία, όπου και δολοφονήθηκε στα σύνορα στο Κιρκλαρέλι. Πιθανολογείτε ότι τον δολοφόνησε ο οδηγός του, Αλί Ερτεκίν, ο οποίος δούλευε ως πράκτορας στη μυστική αστυνομία και τον δολοφόνησε τον Αλί εξαιτίας των πολιτικών του πεποιθήσεων. Το τέλος για τον Σαμπαχατίν Αλί γράφτηκε στις 2 Απριλίου του 1948. 

Στα έργα του ο Τούρκος, ο Έλληνας και ο Αρμένιος ζουν αρμονικά και χαράζουν το δρόμο της εργατικής επανάστασης, και ότι αντίπαλοι είναι οι τσιφλικάδες που ελέγχουν το κράτος και το πλούτο. Οι μόνες διαφορές που υπάρχουν είναι οι ταξικές και όχι οι θρησκευτικές, φυλετικές κ.α.. Επηρεάστηκε αρκετά από τον Μαγιακόφσκι. 

Τι ψήφισαν οι Τούρκοι υπήκοοι στην Ελλάδα. Αποτελέσματα Προεδρικών εκλογών.

Οι Τούρκοι υπήκοοι στην Ελλάδα επέλεξαν την αποχή στις προεδρικές εκλογές της Τουρκίας. Για πρώτη φορά δόθηκε το δικαίωμα ψήφου στο Τούρκικο λαό για την εκλογή Προέδρου και στην Ελλάδα οι Τούρκοι υπήκοοι επέλεξαν με 44,4 % τον Ιχσάνογλου ενώ ο Ερντογάν συγκέντρωσε 43,95%. Ο Κούρδος υποψήφιος Σελαχατίν Ντεμιρτάς συγκέντρωσε 11,60%. Οι εκλογές διεξήχθησαν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή και Ρόδο. Σε Αθήνα λ\και Θεσσαλονίκη νικητής αναδείχθηκε ο Ιχσάνογλου ενώ σε Ρόδο και Κομοτηνή ο Ερντογάν έκοψε αυτός πρώτος το νήμα. Στη Ρόδο καταγράφηκε η μεγαλύτερη συμμετοχή.

 Αναλυτικά τα αποτελέσματα

Αθήνα

1.		Recep Tayyip ERDOĞAN	% 39,22	80
2.		Selahattin DEMİRTAŞ	% 15,20	31
3.		Ekmeleddin İHSANOĞLU	% 45,59	93

Θεσσαλονίκη

1.		Recep Tayyip ERDOĞAN	% 22,92	11
2.		Selahattin DEMİRTAŞ	% 6,25	3
3.		Ekmeleddin İHSANOĞLU	% 70,83	34

Κομοτηνή

			Oy Oranı	Toplam Oy
1.		Recep Tayyip ERDOĞAN	% 70,73	29
2.		Selahattin DEMİRTAŞ	% 0,00	0
3.		Ekmeleddin İHSANOĞLU	% 29,27	12

Ρόδος

			Oy Oranı	Toplam Oy
1.		Recep Tayyip ERDOĞAN	% 51,79	58
2.		Selahattin DEMİRTAŞ	% 11,61	13
3.		Ekmeleddin İHSANOĞLU	% 36,61	41

Πηγή http://secim.haberler.com/

προεδρικές εκλογές

Μια ιστορική διαδικασία ξεκίνησε σήμερα στη Τουρκία...για πρώτη φορά στην ιστορία του ο τούρκικος λαός θα αποφασίσει αυτός για την εκλογή νέου προέδρου στη χώρα. Μέσα από μια μακρά περίοδο γενικών συγκρούσεων σε όλη τη χώρα..αυτές οι εκλογές και η μετεκλογική περίοδος θα αφήσουν το στίγμα τους στην ιστορία της Τουρκίας. Ήδη ο Ερτογαν οραματίζεται να βρίσκεται στην προεδρία της χώρας μέχρι το 2023.. όταν και η Τουρκία θα συμπληρώσει 100 χρόνια από την ίδρυση της από τον Κεμάλ Ατατούρκ. Σκοπός του ίδιου είναι κερδίσει τις σημερινές εκλογές από τον πρώτο γύρο ,εχοντας πάντα το μυαλό τους στις συνταγματικές μετταρυθμήσεις που θέλει να περάσει. Ωστώσο οι μετεκλογικές διαδικασίες θα είναι και αυτές σημαντικές καθώς ο Ερντογάν αν εκλεγεί θα πρέπει να παραιτηθεί από το αξίωμα του προθυπουργου και του αρχηγού του κόμματος, επομένως θα ξεκινήσει μια μεγάλη διαμάχη στις τάξεις του κόμματος για την διαδοχή. Επομένως αναμένουμε σήμερα το βράδυ τα αποτελέσματα.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟ ΧΙΤΖΑΖ ( από την Ελληνική σελίδα του trt)

Ένα νοσταλγικό ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις σιδηροδρομικές γραμμές της Χιτζάζ(Αραβική Χερσόνησος) που κατασκευάστηκε στην πρωτεύουσα της Ιορδανίας Αμμάν, το 1900 με την εντολή του Σουλτάνου Abdulhamit του ΄Β.

Το ταξίδι που ξεκίνησε από το Αμμάν με το ιστορικό ατμοκίνητο τρένο έλαβε τέλος στα βόρεια της Ιορδανίας.

Στο νοσταλγικό αυτό ταξίδι που πραγματοποιήθηκε με τις συμβολές της Πρεσβείας της Τουρκίας στο Αμμάν και του Πολιτιστικού Κέντρου Yunus Emre συμμετείχαν Τούρκοι πολίτες που ζουν στην Ιορδανία.

Η σιδηροδρομική γραμμή Χιτζάς που κατασκευάστηκε μεταξύ της Μεδίνας και της Δαμασκού ήταν ένα σχέδιο που είχε αναπτυχθεί έτσι ώστε οι προσκυνητές να μπορούν να ταξιδέψουν με ασφάλεια.

Ενώ στις ημέρες μας αυτή η σιδηροδρομική γραμμή που βρίσκεται στην Ιορδανία χρησιμοποιείται συμβολικά.

Σύντομα το Τουρκική Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού TİKA, θα ανακαινίσει τον σιδηροδρομικό σταθμό Αμμάν-Χιτζάζ και θα το μετατρέψει σε μουσείο.

Η γραμμή αυτή που σήμερα δεν λειτουργεί, μέχρι το 2010 χρησιμοποιούνταν για μεταφορά τροφίμων στη Συρία.

Αλλά η επικοινωνία στη γραμμή διακόπηκε τελείως μετά από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ TRT

Τούρκικη Λογοτεχνία. Ναζίμ Χικμέτ, γράμμα προς τον ελληνικό λαό.

Ο Ρ.Σ. της Βαρσοβίας μετέδωσε γράμμα που απηύθυνε ο μεγάλος Τούρκος ποιητής και μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης Ναζίμ Χικμέτ προς τον Ελληνικό λαό. Στο γράμμα του ο Ναζίμ Χικμέτ ανάμεσα στ' άλλα λέει:

Αδέλφια έλληνες,

Υπάρχουν δυό Τουρκίες και δυο Ελλάδες. Η αληθινή και η ψεύτικη. Η ανεξάρτητη και η δουλική. Η μια είναι η Ελλάδα του Μπελογιάννη και των χιλιάδων ελλήνων πατριωτών που υποφέρουν στις φυλακές. Η πατρίδα του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η γνήσια Ελλάδα. Είναι η Τουρκία με τους χιλιάδες τούρκους πατριώτες, που σαπίζουν στα μπουντρούμια. Η Τουρκία του τούρκικου λαού. Αυτή είναι η γνήσια Τουρκία.

Υπάρχουν και η Τουρκία και η Ελλάδα του Μεντερές και του Πλαστήρα. Είναι οι επίσημες, όχι οι πραγματικές. Είναι αυτές που με τους ελάχιστους υποστηριχτές τους, ξεπούλησαν και τις δυό χώρες στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Τώρα τελευταία, κάτω απ' τις αμερικάνικες ευλογίες, ο Μεντερές και ο Πλαστήρας έσφιξαν τα χέρια στην Αθήνα. Τα ματωβαμμένα χέρια τους, που στέλνουν τούρκους και έλληνες στρατιώτες στην Κορέα. Τα ματωβαμμένα χέρια τους που ετοιμάζουν νέο πόλεμο. Έβγαλαν και επίσημο ανακοινωθέν και μίλησαν για ελληνοτουρκική φιλία. Τη φιλία αυτή την καταλαβαίνουμε όλοι.

Να χτυπούν μαζί τους αγωνιστές του τούρκικου και ελληνικού λαού, που παλεύουν για την ανεξαρτησία, ειρήνη και ελευθερία. Να αλέσουν στον ίδιο αμερικάνικο κρεατόμυλο, παιδιά του ελληνικού και του τούρκικου λαού. Να υποχρεώσουν το λαό της Τουρκίας και της Ελλάδας, να σκύβει το κεφάλι και να προσκυνάει τα αφεντικά τους και τα αφεντικά των αφεντικών τους.

Όμως οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας, δίνουν πέρα για πέρα διαφορετικό νόημα στην ελληνο-τουρκική φιλία. Γι' αυτούς η φιλία σημαίνει κοινό αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας τους. Για την εθνική ανεξαρτησία, για την ευτυχία, για να μπορούν να γεύονται πλάι πλάι στο αδελφικό τραπέζι της φιλίας το ψωμί και τις ελιές του τόπου τους.

Ο τούρκικος και ο ελληνικός λαός, θέλει να στείλει στο διάβολο τους ξένους καταχτητές. Τους εμπειρογνώμονες για τα βασανιστήρια, και τους εμπειρογνώμονες για την οικονομική καταστροφή.

Στις καρδιές του τούρκικου και του ελληνικού λαού, υπάρχουν τα ίδια αισθήματα. Αγάπη στις πατρίδες τους, αγάπη στη Σ.Ε., τις Λ. Δημοκρατίες, τη Μεγάλη Λαϊκή Κίνα. Κάθε εξαρτημένο και μισοεξαρτημένο λαό, που αγωνίζεται για την εθνική ανεξαρτησία. Αγάπη για το Κορεάτικο λαό. Αγάπη για τους τίμιους αμερικανούς. Αυτή τη σημασία έχει η φιλία ανάμεσα στον τούρκικο και τον ελληνικό λαό.

Φίλοι μου έλληνες.

Πρέπει ν' αγωνιστούμε μαζί, χέρι με χέρι για την εθνική ανεξαρτησία των χωρών μας, για τη δημοκρατία ενάντια σε κάθε εκδήλωση φασισμού, ενάντια στους ιμπεριαλιστές. Έτσι η φιλία μας θα γίνεται μέρα με τη μέρα πιο ισχυρή.

Σαν εκπρόσωπος του λαού μου, μπορώ να σας πω, ότι ο τούρκικος λαός αγαπάει τον ελληνικό λαό και νοιώθει θαυμασμό, για τα ηρωικά του κατορθώματα. Μπορώ να σας πω, ότι οι τούρκοι αγωνιστές μάθαιναν ακόμα και μέσα στη φυλακή, τα νέα από τους απελευθερωτικούς αγώνες του λαού και του λαϊκού σας στρατού. Μπορώ να σας πω, ο,τι παρακολουθούσαν τα γεγονότα στην Ελλάδα με δάκρυα στα μάτια. Ο τούρκικος λαός ήταν στο πλευρό του ελληνικού λαού, στις τραγικές και ηρωικές αυτές μέρες και θα είναι και στο μέλλον πάντα στο πλευρό του.

Αδέλφια μου Έλληνες.

Εδώ και δέκα μέρες βρίσκομαι στην Ουγγαρία. Η Ουγγαρία είναι μια απ' αυτές τις θαυμάσιες χώρες που μεσ' τη λεύτερη και ειρηνική ζωή χτίζουν την ευτυχία τους. Σ' αυτό το ανεξάρτητο και αυτοκυβερνούμενο κράτος, κανείς δεν κάνει προπαγάνδα για πόλεμο.

Επισκέφθηκα μια θαυμάσια κατασκήνωση πιονέρων στην Βουδαπέστη, όπου βρήκα επίσης και ελληνόπουλα. Όλα ήταν ροδοκόκκινα σαν τα μήλα της πατρίδας μας. Πάιζαν, τρέχαν, τραγουδούσαν και μάθαιναν μαζί με τα αδελφάκια τους τα ουγγαρεζόπουλα. Όταν περνούσαμε από μπροστά τους ένα μικρο κοριτσάκι ρίχτηκε στο λαιμό μου, και φώναξε ζωηρά : «Να φτιάσετε τέτοιες κατασκηνώσεις, όσο μπορείτε γρήγορα και για τα αδέλφια μας στην Ελλάδα και την Τουρκία.» Δάκρυσα και της έδωσα την υπόσχεση ότι οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας, θα γίνουν γρήγορα ανεξάρτητοι και ελεύθεροι.

Φίλοι μου

Σας μιλώ σαν ένας τίμιος άνθρωπος, σαν φίλος, σαν ποιητής του λαού μου, σαν ένας πατέρας, και σας λέω, ότι τα παιδιά που ζούνε εδώ στη Ουγγαρία ζούνε κάτω από τις καλλίτερες συνθήκες. Είναι όλα γερά. Δεν κόβουν τους δεσμούς τους με το λαό τους. Μιλούν όλα θαυμάσια ελληνικά. Ο λαός της Ουγγαρίας τους παραστέκεται στοργικά. Όλα αυτά ζητούν από σας, να λευτερώσετε την Ελλάδα από τα νύχια των ιμπεριαλιστών και φασιστών. Να φτιάσετε μια ανεξάρτητη, λεύτερη, ευτυχισμένη Ελλάδα. Έτσι τα παιδιά του λαού θάχουν δικαίωμα στο γέλιο και στη χαρά.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, 19.08.1952

Ποια είναι η Μιχριμάχ;

Απόσπασμα από το κείμενο για το τέμενος της Μιχριμάχ στο Edirnekapı.

Ποια είναι η Μιχριμάχ

 Η Μιχριμάχ, ήταν η μοναχοκόρη του Σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή και της Σουλτάνας Χουρρέμ. Σε ηλικία 17 χρονών, παντρεύτηκε τον Ρουστέμ Πασά, Μεγάλο Βεζίρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεξί χέρι της Χουρρέμ, της οποίας επιλογή ήταν ο Ρουστέμ. Ωστόσο η καρδιά της Χουρρέμ ανήκε σε άλλον, τον Μιμάρ Σινάν. Ο Σινάν, με τη  σειρά του αγαπούσε πολύ της Μιχριμάχ και ενώ ήταν στις οικοδομές στη Προύσα, αποφάσισε να επιστρέψει στην Πόλη και να ζητήσει σε γάμο της Μιχριμάχ από τον πατέρα του, ο οποίος ον εκτιμούσε ιδιαίτερα εξαιτίας και των ικανοτήτων του αλλά και της ιδιαίτερης συμβολής του στη μάχη της Ουγγαρίας.

Ο Σουλεϊμάν, όμως αφού σκέφτηκε της πρόταση του Σινάν, επηρεαζόμενος από την Χουρρέμ αποφάσισε να την παντρέψει με τον Ρουστέμ. Κάτι το οποίο επηρέασε αρκετά τον Σινάν, ο οποίος από τότε ασχολήθηκε μόνο με την τέχνη του και ιδιαίτερα με την κατασκευή του τεμένους στο Ουσκουντάρ, το οποίο του είχε αναθέσει η ίδια η Μιχριμάχ (αφορμή για την γνωριμία τους ).

Αντίθετα η Μιχριμάχ ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική, ενθάρρυνε τον πατέρα της για να συνεχίσει τις εκστρατείες του και ιδιαίτερα αυτή της Μάλτας και ξεκίνησε να ταξιδεύει μαζί του. Ανέθεσε στον Σινάν τη κατασκευή ενός τεμένους για την ίδια. Μεά το θάνατο του Σουλεϊμάν, η Μιχριμάχ έγινε Βαλιντέ Σουλτάνα του μικρότερου αδελφού της Σελίμ, τον οποίο είχε ενισχύσει ιδιαίτερα στην προσπάθεια του να επικρατήσει απέναντι στα άλλα αδέρφια της.

Τούρκικη Λογοτεχνία. Τζαν Γιουτζέλ, Ας υποθέσουμε ότι δεν χωρίσαμε ποτέ.

Ας υποθέσουμε ότι δεν χωρίσαμε ποτέ.

Ας υποθέσουμε ότι δεν χωρίσαμε ποτέ
Εσένα ακόμα σε περιμένω
Η μαγεία σου είναι ακόμα στα μάτια μου
Νιώθω ότι είμαστε πάντα μαζί
Εσύ και εγώ, και ο κόσμος.

Ποίημα του Τζάν Γιουτζέλ (Can Yücel)
Μετάφραση από τα Τούρκικα Σταύρος Παντελίδης.

Παρουσίαση Βιβλίου. ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΗΤΙΚΟΙ: Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Το βιβλίο παρουσιάστηκε χθες στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη.

Το βιβλίο "Belleklerdeki Güzellik Girit" (Κρήτη: Η Ομορφιά στις Αναμνήσεις) μεταφράστηκε στα ελληνικά με τον τίτλο «Κρήτη και Τουρκοκρητικοί: Η Ομορφία της Μνήμης».

Το βιβλίο περιέχει κρητικές μαντινάδες που πέρασαν από γενιά σε γενιά.

Οι μαντινάδες αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής ζωής των Κρητικών οι οποίοι διατυπώνουν τα συναισθήματα τους με ποιητικό τρόπο.

Έγινε ένα ακόμα βήμα στο έργο «Κρητικές Μαντινάδες: Η Ομορφιά των Αναμνήσεων» του Ιδρύματος Ανταλλαγέντων Λωζάννης, το οποίο αποσκοπεί να μεταφέρει στις επόμενες γενιές αυτήν την πολιτιστική παράδοση που τείνει σιγά-σιγά να εξαφανιστεί. Το βιβλίο "Belleklerdeki Güzellik Girit" (Κρήτη: Η Ομορφιά στις Αναμνήσεις) μεταφράστηκε στα ελληνικά με τίτλο «Κρήτη και Τουρκοκρητικοί: Η Ομορφία της Μνήμης».

πηγή http://www.trt.net.tr/greek/

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ 2014 Από το TRT GREEK

Το TRT GREEK και η φωνή της Τουρκίας διοργανώνουν διαγωνισμό έκθεσης με θέμα «İstanbul: Δύο Ήπειροι, Μία Πόλη». Οι νικητές δεν θα μπορούσαν να πάρουν καλύτερο δώρο από αυτό μιας 5ημερης επίσκεψης στη Πόλη. 

Το κείμενο από το TRT GREEK

''

Η Φωνή της Τουρκίας σας δίνει την δυνατότητα να κερδίσετε ένα πενταήμερο διακοπών στην Τουρκία

Τι θα λέγατε να επισκεφθείτε την İstanbul;
Δεν θα θέλατε να δείτε αυτή την υπέροχη πόλη που ενώνει δυο ηπείρους, όπου σμίγει η τέχνη με την ιστορία και που αποτελεί λίκνο των πολιτισμών; 
Εάν συμφωνείτε, σας προσκαλούμε να λάβετε μέρος στον διαγωνισμό που διοργανώνει η Φωνή της Τουρκίας. 
Το ζητούμενο είναι να μας γράψετε μια έκθεση τουλάχιστον 200 και το πολύ 400 λέξεων και να δηλώσετε συμμετοχή. 
Το θέμα μας είναι: «İstanbul: Δύο Ήπειροι, Μία Πόλη».
Οι τυχεροί του διαγωνισμού θα κερδίσουν ένα πενταήμερο διακοπών στην Τουρκία.
Μπορείτε να μας στείλετε το κείμενο σας με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στην διεύθυνση greek@trt.net.tr 
Τελική ημερομηνία συμμετοχής στον διαγωνισμό: 15 Ιουλίου 2014.
Λοιπόν, βιαστείτε!''

δείτε εδώ το άρθρο

Τούρκικη Λογοτεχνία. Η ανανέωση της τουρκικής ποίησης.

Σε τέσσερεις ποιητές οφείλεται η ανανέωση της τουρκικής ποίησης, που ακολούθησε την πτώση του Σουλτάνου και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας: στον μεγάλο Nazim Hikmet, στον Melih Cevdet Anday, στον Oktay Rifat και στον Orhan Veli. Ο Hikmet κινήθηκε κάπως ξεχωριστά από τους άλλους. Ήταν κομμουνιστής και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στις φυλακές. Τα ποιήματά του κατά καιρούς απαγορεύονταν, τουλάχιστον μέχρι το 1966. Ο Hikmet εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1920 σαν ένα μείγμα μοντερνισμού (όπως τον εννοούσε ο Vladimir Mayakovsky) και λαϊκής τουρκικής ποίησης. Γρήγορα πέτυχε να δημιουργήσει ένα ύφος διαυγές και πληθωρικό, το οποίο κατέστρεψε τις κλασικές Οθωμανικές μορφές. Το λυρικό προσωπικό στοιχείο συνεργάστηκε αρμονικά με το πολιτικό στους ισορροπημένους στίχους του. Όταν οι Veli, Anday και Rifat άρχισαν να γράφουν, ο Nazim Hikmet ήταν ήδη ολοκληρωμένος ποιητής. Αλλά η δουλειά του πάνω στη γλώσσα δεν υπήρξε τόσο συστηματική, όσο η δουλειά του πάνω στη δομή του ποιήματος. Συχνά, χρησιμοποιεί χωρίς κάποια διάκριση την γλώσσα του λαού πλάι στην γλώσσα των ανωτέρων μορφωμένων τάξεων. Το χαρακτηριστικό αυτό έρχεται σε μεγάλη σύγκρουση με τις επαναστατικές ιδέες του. Αντίθετα, ο Veli ξεκαθάρισε αμέσως τη θέση του. Προσανατολίστηκε στο γλωσσικό περιβάλλον, ξεπερνώντας τη μεσοαστική καταγωγή του και γράφοντας στην γλώσσα των δρόμων. Η ποίησή του γέμισε με λαϊκές εκφράσεις στις οποίες οφείλεται εν μέρει το γεγονός πως διαβάζεται άνετα ακόμα και σήμερα. Οπωσδήποτε μια τέτοια τακτική δεν είναι χωρίς προδρόμους, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει ο ποιητής και Σούφι Yunus Emre.

Τούρκικη Λογοτεχνία. Ορχάν Βελή

Ο Ορχάν Βελή Κανίκ (Orhan Veli Kanık), γεννήθηκε το 1914 στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας του, που ήταν διευθυντής της Προεδρικής Συμφωνικής Ορχήστρας, φρόντισε να του εξασφαλίσει  υψηλού επιπέδου κοσμική εκπαίδευση, αλλά ο ατίθασος Orhan εγκατέλειψε το Πανεπιστήμιο το1935. Εργάστηκε στην Ταχυδρομική Υπηρεσία της Άγκυρας, μέχρι την κήρυξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την επιστράτευσή του. Μετά την αποστράτευσή του, στα 1945, εξασφάλισε θέση μεταφραστή στο Τουρκικό Υπουργείο Παιδείας, αλλά δεν μπόρεσε να εργαστεί περισσότερο από δύο χρόνια. Η ζωή των δρόμων τον τραβούσε σαν μαγνήτης και αποφάσισε να την ακολουθήσει.

 Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη τον Νοέμβριο του 1950, από εγκεφαλική αιμορραγία, σε ηλικία μόλις 36 χρόνων. 

Θεωρείται ένας από τους τέσσερις ποιητές ( Nazim Hikmet, Melih Cevdet Anday,Oktay Rifat ,Orhan Veli)  οι οποίοι ανανέωσαν την τουρκική ποίηση , που ακολούθησε την πτώση του Σουλτάνου και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.

Η σύντομη ζωή του, ο αλκοολισμός και οι θυελλώδεις έρωτές του, δημιούργησαν το μύθο ενός ρομαντικού ποιητή που κυνηγούσε τις ακραίες εμπειρίες, με στόχο την υπαρξιακή ανάταση. Υπήρξε όμως κάτι περισσότερο από έναν πρόωρα χαμένο «καταραμένο» ποιητή,  μια σημαντικότατη φυσιογνωμία της μοντέρνας τουρκικής ποίησης.

Τραγούδησε τη ζωή σε όλο το σκοτεινό μεγαλείο της και ο αναγνώστης μπορεί να εκπλαγεί κάποτε, αναρωτώμενος πώς μπορούσε ένας άνθρωπος ν’ αντέξει τόση σκληρότητα γυμνή και να την ντύσει με λόγια που ,όταν ξεπεράσει κανείς τον επιφανειακό μηδενισμό τους, σπαρταρούν από τρυφερότητα και θέληση για ζωή.

Η βάση της ποίησής του αποτελείται από καθημερινά στιγμιότυπα, αστεία, εκφράσεις του δρόμου κι έναν βαθύ, σχεδόν αθέατο λυρισμό. Τα ποιήματά του αιφνιδιάζουν με τα θέματά τους, αποφεύγοντας τις ισχυρές και ρητορικά περίπλοκες μεταφορές. Τα πιο επιτυχημένα από αυτά, ξαναδίνουν στην τουρκική γλώσσα τη ζωντάνια και την παραστατικότητα. Υπερασπίζεται μια ποίηση χωρίς εκτεταμένα στυλιστικά στοιχεία και επίθετα, και προτιμά ένα στυλ γραφής που είναι πιο κοντά στον  ελεύθερο στίχο. Διακρίνεται για τη μοναδική φωνή του και το συναισθηματικό βάθος που υποφώσκει στην φαινομενικά εύκολη φύση των στίχων του. 

Έχει εκτιμηθεί ως ποιητής τόσο από το ευρύ κοινό όσο και από τους ακαδημαϊκούς κύκλους.

Ποιήματα του.

ΠΑΝΕ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΜΟΥ
Που πήγε εκείνη η παλιά μελαγχολία
κι αυτό το μέσα κλάμα,
που τραγουδούσε χίμαιρες, πού πήγε;
Τώρα είμαι, απλά, ο θόρυβος που υπάρχω.
Σήμερα σε μια γιορτή, αύριο στο σινεμά,
κι αν βαρεθώ, στο καφενείο.
Κι αν βαρεθώ να βαρεθώ, στο πάρκο.
Εξωραΐζω τον έρωτά μου με ποιήματα.
Πηγαίνουμε εκδρομές:
μια συλλογή στα γόνατά μας
χορεύει σαν παιδί. Πού πήγε;
Πού πήγε εκείνη η παλιά μελαγχολία;

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Δεν ξέρουν τίποτε.
Όσοι δεν έζησαν μονάχοι,
δεν ξέρουν πως παγώνει η σιωπή,
πώς είναι ν’ ανοίγεις κουβέντα
ολομόναχος, να βγαίνεις
στον καθρέφτη αργά τη νύχτα,
διψασμένος για…ψυχές.
Δεν ξέρουν τίποτε.

ΑΠΛΑ
Αν τελειώσει αυτή η μάχη
και δεν ξαναπεινάσω
και δεν ξανακουραστώ
και δεν ξανακατουρήσω
και δεν ξανακοιμηθώ,
πείτε,
απλά:
«Μπαμ
και κάτω!»

ΠΟΙΗΜΑ ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΟ
Ο ήλιος με ξύπνησε ένα πρωί
κι έγινα φύλλα και πουλιά.
Άστραφτα μεσ’ στην ανοιξιάτικη δροσιά.
Έγινα φύλλα και πουλιά.
Τα χέρια μου, τα πόδια μου
φτερούγιζαν, ανθοκοπούσαν.
Έγινα φύλλα και πουλιά.
Πουλιά
και φύλλα.

ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ
Όλα δικά σας, φίλοι μου,
όλα δικά σας.
Η νύχτα και η μέρα,
ο ήλιος, το φεγγάρι,
τα φύλλα
στο φως του φεγγαριού,
οι πίκρες που είναι σαν τα φύλλα
και οι σκέψεις που σαλεύουν σαν τα φύλλα.
Όλης της γης το πράσινο κάτω απ’ τον ήλιο,
κίτρινο το φθινόπωρο – και τα γαρίφαλα επίσης.
Ένα χέρι που αγγίζει
το σώμα.
Η ζεστασιά,
η θαλπωρή,
να γέρνεις μαζί.
Δικοί σας οι χαιρετισμοί,
τα κατάρτια που χορεύουν στο λιμάνι,
τα ονόματα των ημερών
και των μηνών.
Δικές σας οι βαμμένες βάρκες,
τα πόδια του ταχυδρόμου,
τα χέρια του ο ράφτη.
Δικές σας οι σφαίρες που έπεσαν απ’ έξω,
τα νεκροταφεία,
οι τάφοι,
οι φυλακές, οι χειροπέδες, οι κρεμάλες…
Όλα δικά σας, φίλοι μου,
όλα δικά σας.

Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΤΑ
Γέρνω στην κουπαστή
της γέφυρας και σας απολαμβάνω.
Άλλοι τραβάτε κουπί μουρμουρίζοντας,
κι άλλοι μαζεύετε όστρακα στις σημαδούρες.
Κάποιοι κρατάτε το τιμόνι στις μαούνες
και κάποιοι μαϊνάρετε τα παλαμάρια.
Μερικοί πετάτε σαν πουλιά - και ποιητές -
και μερικοί αχνοφέγγετε σαν ψάρια στο νερό.
Αυτοί λικνίζεστε σαν βάρκες κι εκείνοι σαν φελλοί.
Άλλοι είστε σύννεφα και άλλοι
ατμόπλοια που τρυπώνουν, με σβησμένες μηχανές,
κάτω απ’ τη γέφυρα, σαν κωλοπαίδια.
Κάποιοι φυσάτε και ξεφυσάτε σαν μπουρούδες
και κάποιοι απλώνεστε σαν την καπνιά.
Όμως όλοι ανεξαιρέτως, δίνετε τη μάχη της ζωής.
Μα, είμαι ο μόνος ηδονιστής ανάμεσά σας;
Δεν πειράζει. Κάποια μέρα
θα γράψω ένα ποίημα για σας,
θα πιάσω μερικά λεφτά
και θα κερδίσω επιτέλους το ψωμί μου.

ΤΟΠΙΑ
Το φεγγάρι ξεπροβάλει από τη στέγη
του τελευταίου σπιτιού.
Ο δρόμος ξυπνάει και μουρμουρίζει νύχτα.
Έβαλε ψύχρα
κι από πέρα καταφτάνει
η θάλασσα αρωματισμένη…
Πάντως, στα τοπία τα καταφέρνω!

ΤΟΠΙΟ
Σπίτια, μάντρες, μαγαζιά.
Κάρβουνο.
Καζάνια.
Θάλασσα.
Βενζινάκατοι, ατμόπλοια, μαούνες.

Ο ΟΔΗΓΟΣ ΤΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ
Κοιτάζει πάντα μπροστά.
Δεν καπνίζει.
Έχει χαθεί
από καιρό.